W świecie baśni...

Lubię od czasu do czasu oderwać się od literatury "dla dorosłych" i zaszyć się w świecie baśni. Choć na chwilę wrócić do dzieciństwa, poczuć się małą dziewczynką i w wyobraźni przenieść się na drugą stronę lustra...
Niedawno z rodzinnego domu przywiozłam staruteńką już książkę "Baśnie" Jana Christiana Andersena. Przyznaję się, że po części to ja doprowadziłam ją do takiego stanu bo uwielbiałam ją czytać i, o zgrozo, rysować po niej :/

"Calineczka" moja ulubiona bajka :) jak ja przeżywałam kiedy porywał ją chrabąszcz :/

Co prawda, już nie przeżywam, kiedy zła królowa więzi Gerdę i Kaja ani nie płaczę nad dziewczynką z zapałkami, ale miło powrócić myślami do tamtych czasów i do wyobrażeń jakie wtedy miałam o bohaterach baśni. To się nie zmieniło :) Czy Wy też czasem wracacie do świata baśni??
Jako dziecko wogóle nie zwróciłam uwagi na dramatyzm jaki bije z baśni Andersena. Przy okazji ich czytania, przeczytałam także jego biografię i wszystko dla mnie stało się jasne. Urodził się w bardzo biednej rodzinie, w której co prawda zaznał wiele miłości ale w poszukiwaniu wykształcenia udał się w daleką podróż do innego miasta i tam wiele wycierpiał szykan, poniżania i samotności a jako wrażliwy chłopiec uciekał w świat fantazji. Myślę, że to co młody Andersen przeżywał, odzwierciedlił w swoich pięknych baśniach, które teraz nas chwytają za serce :)

Tym oto wpisem żegnam się z Wami na jakiś czas. W środę wyjeżdżamy w rodzinne strony Połówka. Liczę na odpoczynek, obcowanie z naturą, a może także uda się wyskoczyć na jeden dzień do Kazimierza?? Bardzo bym chciała :)

Pozdrawiam was słonecznie i oczywiście bajecznie :)

Do zobaczenia!