Historia pewnej miłości...

To już pięć lat ich znajomości. Spotkali się pewnego jesiennego dnia poprzez ekran komputera. Dzień to był zwykły ale poprzez słowa wystukiwane na klawiaturze oboje mieli wrażenie, że dzieje się coś bardzo niezwykłego. Bo jak inaczej nazwać jego odpowiedź na pytanie, którego ona nigdy nie zadała?? Pomyłką? Przeznaczeniem? Od tego październikowego wieczoru nie było dnia, żeby ich literki się nie spotkały a w późniejszym czasie, dzięki cudowi techniki jakim jest skype, także mogli się słyszeć. Z niecierpliwością jedno i drugie czekało na wirtualne spotkanie, wyobrażało sobie co w danej chwili robi to drugie, jak wygląda. Jednocześnie mieli wrażenie jakby się znali mimo dzielącej ich odległości od zawsze. Jednak tak nie było. Tak wyglądało ich życie przez pół roku. Odmierzane było ilością kliknięć, wymienianych słów, czekaniem na spotkanie. Aż nadszedł dzień spotkania prawdziwego. Obydwoje czekali na tą chwilę z utęsknieniem ale też z obawą, jak to będzie? Jacy są kiedy nie dzieli ich ściana komputera? Pierwsze spotkanie było.... dziwne. Oboje spięci, nienaturalnie grzeczni i mili. On przerażony gwarem wielkiego miasta nie chciał wogóle iść do domu, spacerowali trzymając się za rękę po osiedlu. Kilka dni naprawdę razem minęło błyskawicznie a po jego wyjeździe ból i pustka jak po utracie kończyny. I znów czekanie, Ich życie składało się z czekania, Czekania na klikanie, czekania na rozmowy i w końcu ponownego spotkania. Stan taki trwał dwa lata, aż w końcu podjęli decyzję, że tak dalej być nie może i zamieszkali razem. On u niej bo tak stwierdzili, że będzie lepiej. On pozamykał wszystkie sprawy u siebie i rozpoczął życie w wielkim mieście. Początek nie był wcale taki różowy jakby się mogło wydawać. Ona przyzwyczajona do samotności, nie akceptowała zmian w mieszkaniu i tego że nie jest już sama. On nie nauczony żyć w mieście nie mógł się w nim odnaleźć. Dzień po dniu zmagali się już razem ze swoimi słabościami. I tak prawdę mówiąc ten stan trwa po dziś dzień ale uczucie jakim siebie nawzajem obdarzyli skutecznie im w tym pomaga. I oby trwało ono nadal.

W związku z tym, że ani ona ani on nie pamiętają daty pierwszego spotkania, uzgodnili, że cały pażdziernik będzie ich świętem. Dziś chcąc sprawić mu niespodziankę przygotowała nietypowe śniadanie, tak nietypowe, że nie chciał wcale jeść! Patrzył się i patrzył, jakby ona chciała go otruć...
Mężczyźni ;)

The End