Dzień za dniem...

... mija niepostrzeżenie. Kartki z kalendarza spadają niczym liście z drzew oświadczając, że koniec roku zbliża się wielkimi krokami. A przecież nie tak dawno podziwialiśmy z Połówkiem fajerwerki na Sylwestra, życząc sobie szczęśliwego roku, a tu już kolejny nowy rok za pasem... Ech...

 Jesień zaczyna pokazywać swoje prawdziwe oblicze, z niechęcią wstaję rano, gdzie jeszcze zaspana, muszę wychodzić w tą szarugę. Zdecydowanie wolę te poranki, gdzie nigdzie nie muszę się spieszyć i z kubkiem kawy zawinięta w koc, mogę się pomału rozbudzać. Dzielnie pomaga mi w tym Majka gramoląc się niezdarnie na łóżko. To teraz taki nasz mały poranny rytuał, pod warunkiem, że Połówek tego nie widzi bo chyba by nam głowy pourywał ;)
Razem zawinięte przeglądamy blogi {to ja} i chrapiemy {to Majka} ;)

Tak mi się jakoś melancholijnie zrobiło, ale to taki czas, więc bez wyrzutów pozwalam sobie na to :)
na szczęście nie robię tego bezczynnie.
Podczas tych moich wspominanek powstała tildowa szkatułka dla pewnej małej dziewczynki.
Mam nadzieje, że się spodoba, bo mi podoba się bardzo ;) Kiedy zobaczyłam jej nowy mały pokoik, od razu na myśl przyszła mi taka oto skrzyneczka...

 Miłego dnia 

& 

weekendu kochani!

PS 1. W następnym poście pokażę jaką piękną niespodziankę zrobiła mi Kaja :))

PS 2. Przyszedł wygrany zakwas od Penelopy! :) w niedzielę będę piekła chleb!

PS 3. W dalszym ciągu można zapisywać się na jesienne candy,
        kto jeszcze tego nie zrobił ~ zachęcam :))

Sielskie skrzynki...

Jakiś czas temu dostałam od naszej kochanej Atenki obrazki, których ona nie wykorzystała przy tworzeniu tablicy. Ucieszyłam się bardzo bo przedstawiały....
no nie co innego tylko krówki ;)
Długo się zastanawiałam do czego mogłabym je wykorzystać. Pierwotnie miały być naklejone na kafelki w kuchni, ale gdy je przyłożyłam do płytek to stwierdziłam, że nie pasują i nie tworzą ładnej kompozycji. Jako samodzielne obrazki też mi nie odpowiadały, aż wpadłam na pomysł, by wykorzystać je do sielskich skrzyneczek!

A że jestem osobą która lubi zmiany, drugą stronę skrzynki postanowiłam ozdobić innym motywem, tak na wypadek gdyby krówka i kurka mi sie kiedyś znudziły ;) a że pora jesienna, więc na skrzynce zagościły śliwki! Drugiej strony drugiej skrzynki nie pokażę tak by była niespodzianka ponieważ...

ogłaszam JESIENNE CANDY! Skrzynki są dwie, więc chętnie drugą podaruję :)

Zasady znane, a zabawa będzie trwała do 11.11.11 ~ fajna data, prawda?? :)

więc kochani, kto chętny niechaj się wpisuje i ogłasza zabawę u siebie na blogu :)

ZAPRASZAM!!!

W kolorze blue...

Niebieski zdecydowanie nie jest kolorem jesieni, ale może dlatego zaczęłam się nim otaczać? :)
Niepostrzeżenie znalazło się wokół mnie wiele przedmiotów w tym właśnie kolorze.
Kupiona niedawno apaszka w kropki, kubek, cukierki a nawet wino w niebieskiej butelce...
VAKRE podarowane przez koleżankę też ubrane w niebieskie literki i wiele, wiele innych przedmiotów :)
Zresztą zobaczcie same, zaniebieściło się u mnie ;)

Zachęcona przez Dagi Mare przyłączam się do akcji  "Moja torebka"  :) a że jest ona także w kolorze niebieskim to jak ulał pasuje do dzisiejszego posta ;) Jak każda kobieta, nie wyobrażam sobie jej nie mieć! Gdzie upchnąć wtedy te wszystkie NIEZBĘDNE RZECZY?? Moja torebka zatem musi być pojemna i posiadać wiele kieszonek, tam skrywają się moje skarby, przynoszący szczęście kamyk, urwany zamek Połówka i koniecznie błyszczyk :) bez niego nie ruszam się z domu ;)

Panie i Panowie, oto moja torebka :)

Bardzo ją lubię i coś czuję, że będzie służyła mi długo :)

Pozdrawiam

oczywiście 

w kolorze

blue ;)

I znów krówki...

...tym razem na starych butelkach po mleku i śmietanie :) Pamiętacie je jeszcze?
Ja pamiętam :)
wystawiało się taką pustą butle wieczorem przed drzwi, po to by rano sięgnąć pełną pachnącego mleka :D
O maj gosz! wspomnienia! normalnie poczułam smak tego mleka w gębie ;)  a jak się mleka nie wypiło to miało się zsiadłe mleko, równie pyszne, a nie jak teraz, śmierdzące "COŚ" :/
Ale wróćmy do butelczyn. Otóż dała mi je koleżanka z hasłem: "Zrób COŚ z nimi",
no to zrobiłam :)
bo jak butelki, to mleko, a jak mleko, to krówki, więc chwila moment i już były :)
Napisy zrobiłam metodą Qrki, czyli wydruk na białej części serwetki, super sprawa, dzięki Qrko!
Mam nadzieje, że koleżance owo COŚ się spodoba ;)

Wczoraj korzystając z tego, że zajęcia na kursie zaczęły się nieco później, wyskoczyłam na targ staroci. Szybko przebiegłam przez wszystkie stoiska wyglądając czegoś co mnie wprawi w zachwyt ale niczego takiego nie znalazłam, oprócz stareńkiego wieszaka, który to nabyłam za całe 5 zł!! 

Ale jakże wielkie było moje zdziwienie gdy podchodząc do samochodu zobaczyłam auto Straży Miejskiej stojące na samym środku drogi z włączonym kogutem. Udając, że mnie to NA PEWNO  nie dotyczy już chciałam wsiąść i odjechać, kiedy sympatyczny pan strażnik podszedł i poprosił o dokumenty, gdyż, jak się okazało stanęłam {podobnie jak i inne samochody} w niedozwolonym miejscu, niszcząc tym samym PAS ZIELENI, który już dawno pasem zieleni NIE BYŁ!!! Ech, dyskutować nie było co, pan z uśmiechem na twarzy wręczył mi mandacik {jakże oni pięknie wręczają te mandaty!} i tak piękny, stareńki wieszak kosztował mnie nie 5, a bagatela, 55 zł i jeden punkt karny :/
Jednym słowem, uważajcie gdzie stajecie! ;)
Mimo wszystko życzę

MIŁEGO TYGODNIA!

pomimo, że mój zaczął się niezbyt fortunnie, ale nic to!
Jutro sobie wszystko odbiję na kawce z Tomaszową, a co! :)

Liściownik...

Różnorakość i wielobarwność liści przyciąga niczym pudełko z klejnotami. Całe dywany porozkładały się na wilgotnej trawie tworząc niesamowite wzory.
Chciałam je zabrać do domu... i zabrałam... i tak powstał...

LIŚCIOWNIK

wiem, wiem, nie ma takiego słowa, powstało na potrzeby własne, bo jak inaczej nazwać taką zbieraninę liści?? Macie inny pomysł?

"Liście z drzew spadają masłem na dół" - jak śpiewa Krysia Prońko. U mnie już spadły i tworzą teraz taką jesienną kompozycję. Kolorową i naturalną. Nawet liście z fikusa benjamina znalazły się w liściowniku ;)

Buziaki Kochani ;) i jak najwięcej radości z jesieni życzę!

Pa!

Brunetka wieczorową porą...

Jesień nieodparcie kojarzy mi się z ciepłym blaskiem świec. Niemal każdy mój wieczór wygląda teraz podobnie. Zapalam mnóstwo małych migoczących światełek, robię herbatkę z cytryną, miodem i cynamonem, wygodnie rozpościeram się na sofie i czytam lub się uczę. Blask świec mnie uspokaja i roztkliwia na tyle, że potrafię odpłynąć we wspomnieniach lub rozmyślaniach okołożyciowobytowych ;)
Dobrze mi tak.

To także dobry czas na robienie lampionów. Im więcej ich, tym lepiej ;) I tak, z puszek po piernikach, które przywiozłam z wycieczki do Torunia, powstały trzy lampiony z okienkami {okienka już były wycięte fabrycznie :)}. Tradycyjnie przemalowałam je na biało by mogły wkomponować się w całość... Totalny recykling ;)

nawet słoik po ogórkach został wykorzystany jako lampion. 

Wystarczyło, że owinęłam go koronką...

Kiedy zobaczyłam ten domek u Elizy, nie mogłam się oprzeć i zakupiłam taki sam. 

Jest dokładnie taki jakiego szukałam, czyli iście skandynawski ;)

Kolejna rzecz, która cieszy :)

Na szczęście katar minął i czuję się już dobrze. Cieszy mnie to niezmiernie, bo pogoda piękna i mogę korzystać z uroków jesieni w pełni. Spacery w sandałach w październiku?? Czemu nie, przecież słońce przypieka niczym latem, więc czego chcieć więcej?
No może tylko tego, by pogoda taka trwała jak najdłużej...

Pozdrawiam słonecznie!