Długo wyczekiwany skarb...

...tak, tak, bo tą niezwykłą książkę traktuję w kategorii skarbu :)
Wyczekiwałam jej bardzo i ostatnie dni, gdy wiedziałam, że już jest i niedługo zjawi się u mnie dłużyły mi się strasznie :) Ale teraz, gdy jest już u mnie, przejrzałam ją od deski do deski, ze wskazaniem na najdrobniejsze szczegóły, by niczego nie przegapić. Teraz będę powolutku się w nią wczytywać, by jak najwięcej uszczknąć z niej dla siebie :)
Spogląda na mnie "Czułym okiem" a ja na nią i nadziwić się nie mogę, że jest jeszcze piękniejsza i jeszcze bogatsza od swoich poprzedniczek, bo wydawało mi się to już niemożliwe. Mimi i Zorki, wciąż zaskakujecie i za to Wam bardzo dziękuję :)

prosta okładka zachęca do zajrzenia w głąb,

a tam same niespodzianki! 

piękne słowa i zdjęcia odzwierciedlające proste życie :)

 uwielbiam cytaty wybrane i dopasowane do tekstu :)

oto jeden z nich:

"Życie zgodnie z naturą, zgodnie z rytuałami pozwala uczynić z naszych posiłków poematy.

Małe poematy, które karmią nas tym wszystkim, czego nie mówią."

                                                                                              /Dominique Loreau/

Czyż piękno nie tkwi w prostocie??

tkwi,

cały czas się tego uczę :)

i miłość, która spoziera z każdej strony tej niezwykłej książki,

miłość do życia, do jedzenia, do ludzi ale i do siebie nawzajem :) 

*

Ostatnie dni upływają mi leniwie i spokojnie, ale bardzo się z tego cieszę

bo właśnie teraz tego najbardziej potrzebuje :)

Przeczytane książki, obejrzane filmy {ostatni "Niemożliwe", polecam}

rozmowy z przyjaciółmi, tymi dalekimi zza oceanu, ale i z tymi na wyciągnięcie ręki, 

dają mi poczucie szczęścia i stabilności. Chcę wierzyć, że tak będzie zawsze...

ale póki co idę gotować zupę grzybową ;)