Dzisiejszy dzień jakoś tak mnie nastroił melancholijnie, snuje się po domu z kąta w kąt, sama nie wiedząc czego bym chciała od życia. Do tego wszystkiego pogoda nie nastraja zbyt optymistycznie, zimno i deszcz.
W takich chwilach chciałabym mieć zdolność przenoszenia się w miejsca, za którymi mi tęskno, w miejsca, gdzie słychać szum wody, promienie słońca delikatnie pieszczą moje ciało, ciepły piasek grzeje stopy, gdzie słychać śpiew ptaków, a zapach kwiatów i drzew niepostrzeżenie wdzierają się w nozdrza... hmmm, niestety za tym wszystkim trzeba poczekać cały rok, a póki co, sobie i wszystkim tym, w których obudziła się już tęsknota za latem dedykuję ten oto filmik...
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Niesamowity filmik... Niby tak prosto to wygląda, ale idę o zakład, że wcale takie nie jest.
OdpowiedzUsuńLata już nie ma... Mówią mi o tym zimne wilgotne i mgliste poranki, żółknące liście na drzewach, szybsze zachody słońca... Szkoda, że tak szybko zleciało.
Z wielką przyjemnością obejrzałam filmik. Do tego też trzeba mieć talent. pozdrawiam.
OdpowiedzUsuń