♥ Mała krówka...

... Maja. Dziś mija dokładnie rok jak pojawiła się w naszym domu i skradła nasze serca. To właśnie po nią rok temu jechaliśmy 350 km w jedną stronę aby adoptować z domu, w którym nie mogła dłużej być. Jechaliśmy z wielką obawą o to jak nas przyjmie, czy zaakceptuje, jak ułożą się nasze relacje ale jednocześnie z nadzieją, że damy radę, że jeśli poświęcimy jej nasz czas, cierpliwość i pokochamy ją to wszystko się poukłada. I tak właśnie było...

Kiedy zajechaliśmy na miejsce, Majka wogóle nie chciała do nas wyjść, chowała się po kątach i wyła (tak, tak, nie szczekała a w bardzo melodyjny sposób wyła, beagle tak mają) dopiero przekupiona jedzeniem, zbliżyła się do nas na tyle, że jak już wychodziliśmy z domu to sama wskoczyła do samochodu. Teraz się temu nie dziwie, bo za jedzenie zrobi dosłownie wszystko. Apetyt ma nieziemski i zje każdą ilość, wszystkiego co się nadaje do jedzenia, o każdej porze. Przysmakiem są kochy...

... które wcina z wielką pasją, póki nic z niej nie zostanie i biada się do niej wtedy zbliżać ;)

Podróż przebiegła nam spokojnie a Majka nie schodziła mi z kolan. Musicie wiedzieć, że nie jest postury yorka ale właśnie małej krówki ważącej bagatela, 20 kg, która to w dodatku się bardzo sierści (kto ma beagla ten wie o czym mówię) ;)  więc z samochodu wysiadłam cała pomięta i okryta milionem biało-rudo-czarnych kłaczków, wyglądałam bosko ;) Ja byłam padnięta za to Majka szczęśliwa. I tak zaczęło się nasze wspólne życie i poznawanie. Nowe miejsce zostało obwąchane i osiurane od razu, ale jednocześnie zaczęła się nauka nowych zachowań i przyzwyczajeń, która tak naprawdę trwa po dziś dzień.

kiedy dostałam to zdjęcie to oczy mi się troszku spociły, szkoda, że nie było mi dane patrzeć jak Majorka zmienia się w dorodnego beagla. Kiedy ją zabieraliśmy miała 1,5 roku :)

a tak Majka lubiła spędzać wolny czas u poprzednich właścicieli...

Ukochałam tą moją słoninkę (tak pieszczotliwie na nią wołamy) miłością wielką i dozgonną i nie wyobrażam sobie już bez niej życia, chociaż za to gubienie sierści czasem mam ochotę ogolić ją na łyso ;) a co najważniejsze czuję, że Majka kocha mnie tak samo mocno i to mi rekompensuje wszystkie niedogodności :)  To ona pierwsza mnie wita gdy rano wstaje, to ona  radośnie czeka przy drzwiach kiedy słyszy klucz w zamku gdy wracam po pracy do domu. Nie rozstajemy się prawie wcale i uwielbiam ją nawet gdy...

pojawia się jak zjawa...

 towarzyszy mi gdy piszę posty...

opala się w blasku słońca...

męczy stefanka, ulubioną zabawkę...

 robi głupie miny...

gramoli się na kolana...

czai w trawie i

pokazuje swe wdzięki ;) 

Po prostu ją kocham :)