Konik, z drzewa koń na biegunach...

Jakiś czas temu, chodząc ulicami miasta natknęłam się na magiczny sklep. Pełen wytwornych starych rzeczy, do którego jak się raz wejdzie to wyjść nie można i pewnym się jest, że będzie się do niego wracać. I tak faktycznie było, moje oczy napatrzeć się nie mogły na cudowności tam wystawione, na kute, stare klatki, mosiężne lichtarze, piękne szyldy, zawieszki, figurki i całą masę innych przedmiotów co to niejedna z nas z chęcią przygarnęłaby do siebie :) Mi osobiście najbardziej wpadł w oko koń. Piękny, drewniany, stary koń, w którym urzekło mnie to, że zamiast biegunów miał kółka i zapewne w okresie przedwojennym służył jakiemuś dziecku jako zabawka...

Jakiż mnie ogarnął smutek kiedy usłyszałam jego cenę, zdałam sobie sprawę, że jest poza moim zasięgiem ale jednocześnie wiedziałam już że muszę, po prostu muszę mieć podobnego konika no i mam! Znalazłam go w jednej z galerii, którą często odwiedzam i już nie wyszłam bez niego...

Jest wykonany z metalu z pięknymi rzeźbieniami, stoi na honorowym miejscu i cieszy moje oczy, od czasu do czasu sobie nim bujne i przypominam czasy dzieciństwa kiedy to bujałam się na nieco większym, pluszowym :)))

Poniżej mój prawdziwy "koń" tylko, że gdzieś pogubił bieguny ;)

A w niedzielę wybieram się na targ staroci, oczywiście rozglądać się będę za konikami bo zapałałam do nich miłością, relację z łowów zdam po powrocie :)

Życzę wszystkim miłego, spokojnego i słonecznego weekendu! :)))

Pozdrawiam!